วันศุกร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

หุ้น-ลูก


ขึ้นหัวข้อกันแบบนี้ เพื่อนๆ หลายๆ คนอาจจะต้องกำลังนึกว่าเรากำลังจะพูดกันถึงหุ้นลูก หุ้นเพิ่มทุน หรือใบสำคัญแสดงสิทธิต่างๆ กันเป็นแน่นอน แต่ในความเป็นจริงแล้วคงผิดไปจากเรื่องที่เรากำลังจะพูดถึงนี้ เพราะเป็นเรื่องของหุ้น กับเรื่องของลูก ลูกที่ว่านี้ก็คือคนที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเรา เป็นเด็กๆ ที่เกิดมาแล้วก็โตขึ้นวิ่งเล่นจนกลายเป็นผู้ใหญ่นี่เองล่ะครับ

หลายๆ ท่านอาจจะมีคำถามในใจว่า เรากำลังสนใจเรื่องของการลงทุน แล้วทำไมเราจึงจะต้องสนใจเรื่องของลูกด้วย หรือว่า ลูกของเรามาเกี่ยวกับเราตรงไหน แต่หากเพื่อนๆ มองที่หัวของบล็อกนี้สักนิด ที่เขียนไว้ว่าเป็น "แหล่งรวมความรู้เกี่ยวกับหุ้น การลงทุน การเงิน และการลงทุนด้านอื่นๆ รวมทั้งธุรกิจและชีวิตส่วนตัว เพื่อความมั่งคั่งอย่างยั่งยืนและมีความสุข" คงพอเห็นได้ว่า การที่เราจะมีความสุขได้นั้น เงินเป็นสิ่งจำเป็น แต่ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด และถ้าเรามีสิ่งจำเป็นอยู่อย่างเพียงพอแล้ว เงินส่วนเกินจำเป็นไปมากๆ ก็ไม่ได้สร้างความสุขให้เรามากมายไปกว่านั้นเท่าไรนัก หากแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดต่างหาก ที่สร้างความสุขให้เราเพิ่มขึ้น สิ่งเหล่านั้นก็คือ สุขภาพที่ดี ครอบครัวที่รักใคร่ ลูกหลานที่เป็นคนดีทำตัวเป็นประโยชน์ และการมีเพื่อนฝูงรอบตัวที่ดี เกื้อกูล และไม่เบียดเบียนกัน ต่างหาก

จะเห็นว่าสิ่งหนึ่งที่สำคัญกับเรา สำหรับบางคนที่มีครอบครัวแล้ว และมีลูกๆ ที่กำลังอยู่ในวัยเติบโต เริ่มเรียนหนังสือ หรือแม้แต่กำลังจะจบมาทำงานหรือจบแล้วก็ตาม เราก็คงหวังที่จะให้ลูกของเราเป็นคนดี กตัญญู ทำตัวเป็นประโยชน์กับสังคม ให้สมกับที่ได้เกิด ได้เรียน ได้เติบโตในแผ่นดินไทยของเรา หากแต่ถ้าเพื่อนๆ ลองคิดดูว่า ถ้าเพื่อนๆ เองใช้เวลาส่วนมากกับการซื้อและขายหุ้นเพื่อทำกำไร โดยไม่ได้ทำงานอย่างอื่นเพิ่มเติมเลย ทำอย่างนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน โดยที่ลูกๆ ของท่านก็เห็นอย่างนั้นเป็นประจำ จะเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นก็อาจจะเป็นว่าเด็กๆ เหล่านั้นก็จะดำเนินรอยตามท่าน ในบางขณะจิตแล้วท่านอาจจะดีใจหรือยินดี แต่ถ้าลองคิดอีกแง่มุมหนึ่งก็คือ เด็กๆ ไม่ได้ทำงานให้สร้างมูลค่าเพิ่มด้วยการทำงานในด้านอื่นเลย และในวันข้างหน้า หากเกิดอะไรขึ้นกับตลาด หรือกับเงิน หรือกับชีวิตของเด็กๆ เหล่านั้นล่ะ เขาจะมีความสามารถ จะมีความชำนาญอะไรในการประกอบอาชีพเลี้ยงตัวเองได้

หลายๆ ครั้งที่เพื่อนใกล้ชิดกับผมถามผมเสมอว่า ในเมื่อเป็นอิสระทางการเงินแบบนี้แล้ว ทำไมผมเองจึงทำงานหลายอย่างมากมาย คือมีธุรกิจหลายอย่าง และยังสร้างธุรกิจเพิ่มเติมขึ้นมาอีก คำตอบของผมง่ายๆ แบ่งออกเป็นสองเหตุผลหลักคือ ผมมีความสุขกับการได้ทำอย่างนั้น ได้สร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสิ่งต่างๆ ให้กับคนใกล้ตัว ให้กับลูกค้า และที่สำคัญที่สุดก็คือ เพื่อให้ลูกของผมได้ดำเนินรอยตาม เมื่อลูกเห็นพ่อไม่อยู่เฉย เขาก็ไม่อยู่เฉยด้วยเช่นกัน ซึ่งในปัจจุบันนี้เขาก็เริ่มมีธุรกิจของตัวเองแล้วตั้งแต่ยังเรียนหนังสืออยู่ในขั้นอุดมศึกษา

เงินจำเป็น แต่ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด ของหลายอย่างสามารถซื้อได้ด้วยเงิน แต่ของหลายๆ อย่างก็ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน และก็ไม่ควรพยายามจะใช้เงินซื้อมันด้วย ของหลายอย่าง ถ้าอยากได้ ต้องลงมือทำด้วยตัวเอง ก็เหมือนกับความรู้ความชำนาญในด้านต่างๆ สิ่งของและคนรอบตัวเรา ที่เราอยากได้อย่างไร ก็ต้องทำให้เป็นอย่างนั้นด้วยตัวเราเองครับ